Blog

„Prawda jest kwestią formy” – czy pamiętamy, kto jest autorem? Oczywiście Oskar Wilde. Co jednak ów miał na myśli? Możemy przyjąć dwie interpretacje: łagodną i ostrą. Pierwsza mówi, że forma wystąpienia może być znacząca dla odbioru treści. Druga: że wyłącznie ona określa, czy audytorium nam uwierzy. Skupmy się na tropie łagodnym, z pełną świadomością złożoności tego, co ostatecznie decyduje o odbiorze. Osobiście uważam, że w największym stopniu określa go względna pewność siebie występującego. To, co się może na nią składać, to także świadomość siebie i swoich kompetencji językowych. Wiele osób zupełnie nieintencjonalnie posługuje się powszechnie znanymi figurami retorycznymi, których nazwy w pierwszym skojarzeniu mówią nic, albo w najlepszym razie niewiele. Czy bowiem anadiploza lub aitiologia… Czytaj więcej »Jak dzięki językowi wejść na wyższy poziom prezentacji?

Co decyduje o powtarzalności sukcesu? Nastawienie na rozwój czy na trwałość? Czy brak tzw. talentu na pewno tłumaczy brak zaangażowania? Na te i wiele innych pytań odpowiada Carol Dweck w książce „Nowa psychologia sukcesu”. W tym materiale wideo serdecznie zachęcam do lektury: https://www.youtube.com/watch?v=JtFliIdREXg

Zapraszam do wysłuchania audycji, w której miałem przyjemność podzielić się ze Słuchaczami częścią swoich doświadczeń: https://www.polskieradio.pl/10/4339/Artykul/2304813

Co sprawia, że niektóre mowy zyskują status olimpijski? Co stoi za sukcesem najlepszych wystąpień na TED? Dlaczego jedni mówcy stają się ikonami, a inni… nie. Na którekolwiek z pytań szukasz odpowiedzi, odpowiedź jest jedna: sekret! A właściwie: sekrety. Tak, w liczbie mnogiej, bo są co najmniej trzy. Właśnie o nich jest ten artykuł. Jak nazwa sugeruje, sekrety są niewidoczne. Nie oznacza to jednak, że nie mają swojej nazwy i nie można ich pokazać. Po przeanalizowaniu najlepszych wystąpień TED-owskich (polecam), po przeczytaniu wielu znanych mów (zachęcam), po obejrzeniu wystąpień, które zdobyły mistrzostwo świata w ramach Toastmasters International (rekomenduję), identyfikuję trzy: – struktura – emocjonująca argumentacja – skrzydlate słowa Dlaczego nie ma nic o mowie ciała? Co… Czytaj więcej »Największy sekret najlepszych wystąpień publicznych

Jak żyć? – pyta klasyk. Czytając! – w każdym razie od czasu do czasu – odpowiadam. Co jednak czytać. Gdzie szukać wiedzy, inspiracji, a gdzie refleksji? Co wybrać, by nie tracić czasu i pieniędzy. Obecnie rynek zasypany jest różnego rodzaju poradnikami, które przynoszą mniej lub bardziej wartościowe informacje, i choć przeczytałem taczkę książek nt. wystąpień publicznych, to oczywiście nie zapoznałem się ze wszystkim, bo po pierwsze: nie da się, a po drugie: nie warto. Co warto, to na pewno wziąć pod uwagę pozycje wybijające się, takie, które coś wnoszą. Wśród tych, które znam, polecam kilka. To oczywiście subiektywny wybór. Jest cała masa książek bardzo wartościowych, także po angielsku i materiał im poświęcony zamierzam także stworzyć… Czytaj więcej »Co warto czytać, by lepiej występować publicznie?

W dzisiejszym wideowpisie poruszam temat jak najbardziej związany z wystąpieniami publicznymi. Wydaje się, że jest to materia nieco mniej formalna, nieskrępowana zestawem reguł. Okazuje się jednak, że one jak najbardziej są i jak w przypadku każdych reguł, warto je poznać, by operować w ich ramach swobodnie. W utworzeniu filmu pomogła mi publikacja Savoire-vivre dla każdego Edwarda Pietkiewicza.

W poniższym materiale zapraszam do wykonania kilku ćwiczeń rozgrzewkowych aparatu artykulacyjnego. Dzięki nim będziesz mówił pewniej i… wyraźniej:-) Więcej m.in. w książkach: Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu B. Tarasiewicza oraz Głośno i wyraźnie B. Toczyskiej  

Poniższy materiał to pigułka nt. podstawowych informacji dotyczących opowiadania, czyli storytellingu. Jestem zwolennikiem nazywania rzeczy po imieniu. Choć używam w materiale nazwy storytelling, to uważam, że równie dobrze można posługiwać się określeniem opowiadanie. Jest ono co prawda nieco mniej sexy, niemniej stanowi zwyczajną kalkę, powielenie angielskiego wyrazu. Zapraszam do oglądania i komentowania. Poniżej absolutnie podstawowa lista lektur dotycząca tego tematu: Arystoteles, Poetyka (na pierwszym miejscu zawsze i wszędzie) Christopher Vogler, Podróż autora (doskonała przyswajalna wersja Campbella poniżej) Joseph Campbell, Podróż bohatera (klasyka) Vladimir Propp, Morfologia bajki (oryginalna optyka rosyjskiego znakomitego badacza) Katarzyna Bonda, Maszyna do pisania (przezgrabny „bryk” w temacie) Lektur jest znacznie więcej;-)

„Prawda jest kwestią formy” – powiedział Oskar Wilde. Czy miał rację? Czy nie przeceniał formy kosztem treści? Czy to, jak mówimy, rzeczywiście decyduje o tym, czy ktoś nam zaufa? Tym razem zapraszam na odcinek omawiający zagadnienie stosowności, czyli zasadę decorum mówiącą o tym, że formę dopasowujemy do treści. Więcej informacji nt. decorum znajdziesz tutaj: Arystoteles, Retoryka (już tradycyjnie) Cyceron, O mówcy M. Korolko, Sztuka retoryki (jw.)

Dzisiaj dwa słowa nt. elegancji w języku. Kiedy jest potrzebna i jak się o nią starać, by była naturalna:   Chcesz pogłębić temat? Do opracowania materiału posłużyły mi następujące książki: M. Korolko, Sztuka retoryki M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej D. Zdunkiewicz-Jedynak, Wykłady ze stylistyki