6 sposobów na przykuwanie uwagi w trakcie prezentacji i wystąpień publicznych

Jak angażować publiczność i przykuwać jej uwagę, żeby to, co mówimy, zostało z ludźmi na dłużej? Co robić, kiedy widzisz brak zainteresowania i chwilowo nie masz pomysłu? Poznaj 6 sposobów na to, jak przykuwać i angażować uwagę.

1.   Pytania zamknięte i otwarte

Pierwszym sposobem są oczywiście pytania. Można je podzielić na kilka rodzajów, ale ja powiem o dwóch. Pierwszym rodzajem są pytania zamknięte.

Przykład: Czy spaliście dzisiaj we własnych łóżkach?

Jest kilka odpowiedzi na to pytanie. Zasadniczo są to: TAK, NIE lub NIE WIEM. Jedna z uczestniczek szkolenia, które prowadziłem, powiedziała, że to zależy, a na pytanie od czego, odpowiedziała: od tego, kto pyta. Można zatem i tak. Jednak co do zasady pytanie zamknięte to szybka sonda, która w szybki sposób daje nam odpowiedź. Przejdźmy zatem do drugiego pogłębionego sposobu, którym są pytania otwarte. Zaczynają się one od słów bądź zwrotów takich jak: JAK? NA ILE? W JAKIM STOPNIU? CO?

Przykład: Jak spało wam się we własnych łóżkach?

Dowiadujemy się wówczas więcej o świecie osób, do których mówimy, dzięki czemu po prostu zyskujemy szerszy ogląd, do którego też możemy później się odnosić. Przejdźmy do kolejnego sposobu.

2.   Anegdoty

Bardzo lubię anegdoty. Pozwól, że przywołam tu jedną z moich ulubionych:

Stałem kiedyś na przystanku, jednak zamiast autobusu pojawiła się tam bardzo ładna dziewczyna. Zacząłem patrzeć na nią, a ona na mnie. Trwało to całą wieczność, czyli jakieś 20 sekund. Nagle podjeżdża jej autobus. Drzwi otwierają się, ona wsiada, a ja zastanawiam się, czy też wejść. Co, jeśli to miłość mojego życia? Ale nie, nie będę przecież latał za obcą mi kobietą. Mam przecież swojej sprawy do załatwienia. Drzwi zamknęły się, a autobus odjechał razem z nią. Zrozumiałem wtedy dwie rzeczy. Po pierwsze: czym jest miłość przystankowa? To miłość od pierwszego wejrzenia do pierwszego autobusu. Po drugie zaś: jeśli pojawia się okazja, żeby zagadać, to trzeba ją chwytać, bo odjedzie jak autobus.

Jakie wystąpienie mógłbym zacząć taką anegdotą? Chociażby wystąpienie dotyczące transportu publicznego, miłości, chwytania okazji, a także różnego rodzaju innych rzeczy, które właśnie można powiązać z tą historią. A zatem anegdota jest bardzo dobra, dlatego że pobudza emocje i zahacza o storytelling, który sam w sobie jest jedną z najlepszych metod przykuwania uwagi i angażowania publiczności.

3.   Cytaty

Kolejna metoda przykuwania uwagi to cytat:

Przykład: Istnieje tylko jeden prawdziwy luksus – luksus związków międzyludzkich.

Czy na pewno jest tak, jak powiedział Antoine de Saint-Exupéry w książce “Ziemia, planeta ludzi”?

Intrygujący lub inspirujący cytat może stanowić ciekawy punkt wyjścia do tego, by omówić kwestie, które są przedmiotem Twojego wystąpienia. Możesz do tego również ładnie nawiązać na samym końcu, klamrując całość w taki sposób, że publiczność zauważy, że wszystko w Twoim wystąpieniu zostało dokładnie przygotowane i przemyślane.

4.   Kontrowersje

Przyszła pora na kontrowersje:

Przykład: Prelekcje są bez sensu, szkolenia są bez sensu… o ile nie zawierają elementów inspirujących i praktycznych.

A zatem z jednej strony mówię, że to, co robię, jest bez sensu, ale z drugiej wyjaśniam od razu w jakim aspekcie. Informuję o tym, co jest koniecznym warunkiem tego, żeby ta aktywność miała sens. Kontrowersja ma szansę przykuć uwagę, ponieważ uderza w przyzwyczajenia i wyobrażenia ludzi na temat świata. Jeśli to ładnie obudujemy, mamy szansę przykuć uwagę publiczności. Warto? Warto.

5.   Odwołania wewnętrzne i zewnętrzne

Kolejnym sposobem są odwołania wewnętrzne i zewnętrzne. Odwołania wewnętrzne dotyczą np. tego, co już wydarzyło się na naszym spotkaniu. Jeśli zatem np. na początku spotkania pojawiły się kłopoty techniczne, to można do tego jakoś nawiązać. W dalszej części wystąpienia wszyscy będą wiedzieć, o czym mówimy. Istnieją również odwołania zewnętrzne – wśród nich bezpieczne jak świat sportu i kultury, ale też mniej bezpieczne, jak  seks, religia, polityka, śmierć. Trzymałbym się z dala od tego drugiego rodzaju tematów. Nawet jeśli wydaje nam się, że wszyscy mają jedną opinię na dany temat – z moich doświadczeń wynika, że naprawdę nigdy tak nie jest. Zachowajmy więc ostrożność w odwołaniach. A dlaczego w ogóle warto do czegoś nawiązywać? Ponieważ im więcej wspólnego mamy z ludźmi, do których mówimy, tym większa szansa na to, że ich przekonamy bądź poinformujemy ich o czymś w taki sposób, że jednocześnie nas polubią To bardzo istotne, by ludzie darzyli nas raczej zaufaniem i sympatią niż niechęcią i brakiem zaufania, prawda? Z pewnością sam także wolisz, gdy osoba, której słuchasz, wzbudza twoje zaufanie.

6.   Uogólnienia

Ostatni sposób to uogólnienie.

Przykład: Wszyscy mamy jakieś troski, prawda?

Można w ten sposób? Można nawet jeszcze prościej, np. nawiązując do piosenki.

Przykład: Wszyscy Polacy to jedna rodzina, prawda?

Niezależnie od tego, jaki stosunek do twórczości disco polo ma nasza widownia, wszyscy wiedzą, o czym mówię. To jest jednocześnie odwołanie zewnętrzne, ale też dość kontrowersyjna teza, prawda i przede wszystkim: uogólnienie.

Te sposoby przykują uwagę publiki w trakcie prezentacji i wystąpień publicznych

W tym artykule przedstawiłem kilka sposobów na to, by zaangażować uwagę widowni. Jeśli chcesz to przećwiczyć w praktyce, zapraszam na moje szkolenie. Zachęcam Cię również do świadomego stosowania tych sposobów na przykuwanie uwagi w różnych elementach swojego wystąpienia lub prezentacji. Jak często? To zależy już od tego, jaką masz materię, do kogo mówisz; czy publiczność jest zmęczona, czy wypoczęta. Trzeba zbadać to w trakcie wystąpienia i reagować na bieżąco, tak, żeby to uczestnicy spotkania wyszli z jak największą korzyścią. I właśnie temu powinny służyć te sposoby wyciągania korzyści z treści, którą im przynosimy. Tego nam wszystkim życzę. Jeśli chciałbyś poznać inne przydatne porady związane z prezentacjami i wystąpieniami przed publiką, kup moje szkolenie dotyczące wystąpień publicznych!

O autorze

Przemysław Kutnyj

Certyfikowany trener biznesu, autor książek o retoryce i sztuce konwersacji, wydanych w renomowanych wydawnictwach. Mistrz Polski w wystąpieniach publicznych (TMI). Wieloletni członek nonprofitowej organizacji Toastmasters International. Prywatnie adept karate i sztuki fotografii.

Sprawdź moje usługi